Plansze inspiracji - styl nowojorski

Budowlanka – fajny temat. Taki nawet temat rzeka. Ale kiedy wracamy z mężem z budowy do naszego małego pokoiku na poddaszu i odpalamy laptopa, to najczęściej, wbrew pozorom, nie wpisujemy w wyszukiwarkę haseł typu:  „pustaki”, „jakie fundamenty są super”, „kanalizacja i inne takie”, tylko prędzej „kuchnia z dwoma oknami”, „salon z wykuszem”, „styl nowojorski”, „styl skandynawski” itd. Oczywiście tematy stricte budowlane cały czas się przewijają (bo jak już wspominałam – musimy wiedzieć jak i z czego zbudowany jest nasz dom), ale są one przeplatane tematami, które bezpośrednio związane są z wystrojem wnętrz. Mimo, iż zagadnienia związane z designem są raczej zaplanowane na okres „świetlanej przyszłości” (oby to był 2019 rok…), to i tak postanowiłam, że dzisiejszy post (a raczej cykl postów) przeznaczę  ku chwale wszystkich wnętrzarskich srok, a co! ;)

Ilekroć przeszukuję internety w poszukiwaniu inspiracji wnętrzarskich do nowego domu, wkrada mi się jakiś chaos. Dla przykładu: podoba mi się industrialna lampa z edisonowską żarówką i również podoba mi się niklowany, szklany stół z kryształami. Chce mieć obie rzeczy. One z kolei nie chcą mieć siebie obok siebie. Wniosek? Muszę to wszystko uporządkować! Chcę sprawić, aby otwarta przestrzeń, którą dysponuję była spójna.  Żeby była elegancka, ale tez swojska, ciepła, ale tez zimna, trochę moja, trochę jego, trochę nasza, babski rozgardiasz, puchate poduchy, szkło, metal, drewno… No właśnie tak to wygląda ;) Dlatego wpadłam na pewien pomysł …

Przedstawiam Wam PLANSZE INSPIRACJI. Tworzę je sama i są one usystematyzowaniem moich eklektycznych upodobań :D Żeby już się nie rozwodzić nad stanem mojego mózgowego chaosu, oddaję do Waszej dyspozycji jedną z nich. Przed Państwem: styl nowojorski!

Styl nowojorski to:

- miękkie, puchate sofy pokryte dobrymi jakościowo materiałami (np. welur, aksamit), mile widziane pikowania, dużo poduch,

- kolorystyka to głownie 3 kolory: jeden dominujący i dwa uzupełniające (najlepiej aby były to barwy raczej stonowane, niekrzyczące, eleganckie),

- przedmioty odbijające światło (w tym lustra) np. kryształowe wazony, niklowane nóżki od stołów i od lamp (super są też szklane komody, ale kto to będzie czyścił… :D),

- w oknach ciężkie, długie zasłony z mięsistego materiału,

- małe stoliki stojące przy sofach, tzw. konsole (a na nich właśnie wszystkie te cudne, błyszczące bibeloty i lampy <3)

- sztukateria na ścianach, listwy przypodłogowe i przysufitowe w kolorze białym

- generalnie blichtr, blask, luksus, drogie materiały, błyszczące przedmioty, a cała powściągliwość i umiar (moim zdaniem) ujawnia się w stonowanej kolorystyce.

Po analizie tego stylu doszłam do wniosku, że chyba trudno jest stworzyć wnętrze, które byłoby rodem z Nowego Yorku, ale nie byłoby kiczowate i wpasowywałoby się w swojski klimat wsi, na której mieszkam :D W każdym razie – oko cieszy i nie zawaham się go użyć J

P.S. Opisany przeze mnie styl nowojorski jest zbiorem subiektywnych odczuć i wniosków, spisanych na podstawie przeróżnych obrazków z internetu :D proszę nie krzyczeć jeśli się coś nie zgadza, tym samym zachęcam do dyskusji J

Pozdrawiam i do następnego J

M.